category-icon

gravel Poznań Wolsztyn 94 km

94 km
86 m
Wolsztyn

CHARAKTERYSTYKA TRASY

2022-04-25
Wolsztyn
category-icon
94 km
86 m
65 m
Średni
3.2/6
Super trasa gravelowa do Wolsztyna ;-)
Parowozownia Wolsztyn
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Parowozownia Wolsztyn
Ilustracja
Parowozownia Wolsztyn w 1991 roku
Państwo Polska
Miejscowość Wolsztyn
Adres Fabryczna 1
64-200 Wolsztyn[1]
Typ budynku parowozownia
Ukończenie budowy 1907[1]
Pierwszy właściciel Pruskie koleje państwowe[1]
Kolejni właściciele
Polskie Koleje Państwowe[1]

Obecny właściciel PKP Cargo[1]
Położenie na mapie Wolsztyna
(Przełącz na mapę Polski)
Mapa konturowa Wolsztyna, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parowozownia Wolsztyn”
Parowozownia Wolsztyn
Parowozownia Wolsztyn
Ziemia52°06′22,2610″N 16°06′46,1484″E
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zabytkowa wieża wodna
Parowozownia Wolsztyn – zabytkowa parowozownia zlokalizowana w Wolsztynie w województwie wielkopolskim. Parowozownia jest ostatnim obiektem w Europie, gdzie parowozy wykorzystuje się do prowadzenia regularnych przewozów pasażerskich.


Spis treści
1 Historia
2 Towarzystwo Przyjaciół Wolsztyńskiej Parowozowni
3 Miss Świata Parowozów
4 Przypisy
5 Bibliografia
6 Linki zewnętrzne
Historia
Pierwszego czerwca 1886 roku została otwarta linia kolejowa z Wolsztyna do Zbąszynia. W 1896 roku została wybudowana linia kolejowa do Leszna[2]. Równolegle z budową linii trwała rozbudowa obiektów stacyjnych oraz zaplecza w Wolsztynie. W 1907 roku na wschodnim krańcu stacji została wybudowana czterostanowiskowa hala parowozowa z wieżą wodną, kanałem oczystkowym, zasiekiem węglowym oraz obrotnicą o średnicy 16 metrów, zbudowaną w 1912 roku według typowego pruskiego projektu. W skład parowozowni wchodziła ponadto stolarnia, magazynki warsztat ślusarski, szatnia i umywalnia. Parowozownia wolsztyńska obsługiwała głównie odcinki lokalne. W 1909 roku parowozownię powiększono do ośmiu stanowisk. Stacjonowały tutaj dwa parowozy serii pruskiej T3 oraz pruskie parowozy T93.

Podczas drugiej wojny światowej obiekty parowozowni pozostały nieuszkodzone. Po wkroczeniu wojsk niemieckich obiekt pozostał pod niemiecką administracją. Po zakończeniu wojny zakres pracy węzła wolsztyńskiego nie uległ dużym zmianom[1].

W 1949 roku obrotnica została przedłużona, z powodu pojawienia się dłuższych parowozów, do 20 metrów przy użyciu obrotnicy z Kożuchowa[3]. Nastąpił rozkwit ruchu towarowego. W początku lat pięćdziesiątych zakres pracy parowozowni powiększył się o obsługę pociągów tranzytowych z Leszna Grzybowa do Gubina. W związku z tym wprowadzono parowozy towarowe serii Ty2 oraz do pociągów osobowych OKi2. W 1976 roku placówkę przemianowano na parowozownię I klasy. W Wolsztynie wprowadzono parowozy Ol49 jako podstawowa lokomotywa do pociągów pasażerskich w zamian za parowozy Ok1. W roku 1982 lokomotywownia przestała być jednostką samodzielną oraz została przyporządkowana lokomotywowni w Lesznie.

W 1991 roku decyzją Zachodniej DOKP w Poznaniu jednostka została przemianowana na Parowozownię Wolsztyn, ponieważ od początku stacjonowały tu tylko lokomotywy parowe[1]. W tym samym roku została zorganizowana na zamówienie niemieckich miłośników kolei pierwsza Parada Parowozów. Zainteresowanie spowodowało, że w kolejnym roku zorganizowano dwie dodatkowe parady. Licznie zgromadzona publiczność mogła podziwiać zabytkowe lokomotywy 8 maja 1993 roku[4]. W 2002 roku obrotnica parowozowni została przedłużona do 20,5 metra[3]. W tym samym roku Poczta Polska wydała okolicznościową serię 4 znaczków pocztowych z czynnymi parowozami z Wolsztyna[5].

W 2003 roku spółka PKP Cargo przejęła parowozownię oraz zabytkowy tabor. Parowozownia była ostatnim obiektem w Europie, gdzie parowozy wykorzystywano do prowadzenia regularnych przewozów pasażerskich.

Od 1 kwietnia 2014 roku ruch planowy prowadzony przez Parowozownię Wolsztyn był zawieszony. Prowadzone były tylko pociągi turystyczne oraz specjalne[6]. Parowozami obsługiwany był dawniej ruch towarowy w kierunku Grodziska Wielkopolskiego i Konotopu. Na terenie parowozowni zachowane zostały zabytkowe parowozy oraz historyczne wagony pasażerskie[7]. 29 czerwca 2016 roku przedstawiciele samorządu wojewódzkiego, powiatowego i miejskiego oraz PKP Cargo podpisali akt założycielski w sprawie utworzenia i funkcjonowania parowozowni jako instytucji kultury[8]. Regularne przewozy pasażerskie zostały przywrócone 15 maja 2017 roku.

Komentarze

NA TEJ TRASIE PRZYDA CI SIĘ MAPA Z NASZEJ APLIKACJI

Okolice Poznania. Część północna
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Okolice Poznania. Część północna

Mapa Poznania to aktualizowane w terenie wydanie północnych okolic Poznania z zaznaczonymi szlakami pieszymi i rowerowymi. Obszar mapy obejmuje teren Parku Krajobrazowego Puszczy Zielonki oraz Park Krajobrazowy Promno.

Okolice Poznania. Część Południowa
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Okolice Poznania. Część Południowa

Mapa Poznania to aktualizowane w terenie wydanie południowych okolic Poznania z zaznaczonymi szlakami pieszymi i rowerowymi. Obejmuje zasięgiem Stęszew, Środę Wielkopolską, Kostrzyn.

Szlak Piastowski
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Szlak Piastowski

Mapa turystyczna Szlaku Piastowskiego, który przebiega przez województwa: wielkopolskie i kujawsko-pomorskie. Mapa została zaktualizowana w terenie, zostały na niej uwzględnione wszelkie niezbędne informacje turystyczno-krajoznawcze oraz informacje praktyczne. Rok Wydania 2017

Ziemia Lubuska
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Ziemia Lubuska

Mapa krajoznawcza województwa lubuskiego z wyszczególnionymi atrakcjami turystycznymi. Na mapie umieszczono grafiki atrakcji turystycznych.

Miejscowości na trasie