Krasnobrodzkie Wąwozy

Ścieżka łatwa krótka i przyjemna. Prowadzi przez jedne z piękniejszych wąwozów lessowych znajdujących się na terenie Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego. Park ten został utworzony w 1988 roku w celu ochrony zwartych kompleksów lasów mieszanych z dużą domieszką jodły. Jedną z największych atrakcji parku jest duża ilość źródeł które stanowią zlewnię rzeki Wieprz. Na terenie Parku znajdują się dwa rezerwaty ścisłe "Zarośle" i "Św. Roch". Przez ten drugi przeprowadza nas właśnie ta trasa. Rezerwat ten został utworzony w 1983 roku, a ochroną rezerwatową objęto naturalne drzewostany bukowo - jodłowe. W rezerwacie występują niemal wszystkie gatunki grzybów, a także rzadkie chronione roślin.
Trasę naszą rozpoczynamy na parkingu znajdującym się na ulicy Kościuszki w Krasnobrodzie. Praktycznie w całości niniejsza trasa prowadzi po wyznakowanej kolorem czerwonym ścieżce spacerowej. Na samym początku naszej wędrówki warto zboczyć z drogi w celu odnalezienia pozostałości Kirkutu - cmentarza żydowskiego który znajduje się na szczycie wysokiej skarpy nieopodal parkingu. Kirkut ten obecnie jest bardzo zarośnięty, ale wytrwałym wędrowcom na pewno uda się znaleźć jeszcze kilka macew. My udajemy się jednak dalej wzdłuż zabudowań i docieramy do pierwszego lessowego wąwozu. Wąwóz ten powstał skutek erozji i wymywania powieszeni lessowej, jest to tak zwany wąwóz "V" kształtny. Less jest skałą o beżowej barwie przypominający glinę. Niema jednak właściwości plastycznych po roztarciu rozpada się w pył. Przemierzając ten wąwóz zapoznać możemy się z systemami korzeniowymi wielu gatunków drzew. Idąc dale j napotykamy na kapliczkę wotywną typu słupowego ufundowaną przez jednego z leśniczych. Kilkaset metrów dalej napotykamy kolejne znaki tym razem niebieskiej ścieżki spacerowej którą udając się w lewo dojść możemy do kaplicy Św. Rocha od której to nazwę wizą rezerwat w którym się znajdujemy. Idąc dalej wchodzimy w zwarty kompleks buczyny karpackiej która właśnie tu ma swoją wschodnią granice występowania. W zawartych koronach buczyny, szczególnie latem możemy mieć problem ze znalezieniem dobrego sygnału GPS. Idąc dalej schodzimy do jednego z najgłębszych i największych wąwozów. W przejściu tego odcinka przeszkadzać nam będą powalone drzewa. Celowo sa one jednak nie uprzątnięte ponieważ znajdujemy się w rezerwacie ścisłym w którym nie prowadzi się normalnych prac leśnych. Po przejściu wąwozu wchodzimy w podmokły ols . Po lewej zobaczyć można mniejszy wąwóz ze źródłem. W czasie okupacji Niemieckiej było to miejsce ukrywania się ludności i oddziałów partyzanckich prężnie działających na tych terenach. Dochodzimy do drogi leśnej prowadzącej do Hutek. Tu ścieżka spacerowa odbija w prawo, kamienną drogą my natomiast idziemy dalej. Zmienia nam się ukształtowanie terenu , podłożę a także drzewostan. Wchodzimy na wydmy piaskowe porośnięte borem sosnowym świerzym. Zaraz za wydmami zobaczmy stawy rybne po lewej stronie staw o nazwie "Podkaplica" a po prawej staw o nazwie "Okender". Po lewej widzimy stary kamienny budynek zwany rybakówką, my natomiast udajemy się groblą na parking w okolicy zalewu kąpieliskowego na ulicy Wczasowej. Tu kończymy naszą wędrówkę.