Majówka 2022- Trzy dni wśród parków Lubelszczyzny

Majówka w tym roku pod względem pogody dopisała- pamiętam zeszłoroczną ścianę wody z nieba. Równo 400km wśród parków krajobrazowych( Krzczonowski, Chełmski, Sobiborski, Poleski, Łęczyński, Nadwieprzański, Kozłowiecki) oraz Poleski Park Narodowy.
1 maja pociągiem dostałem się do Lublina, skąd podjechałem zobaczyć starówkę oraz zamek. Z powodu tłumów, szybko stamtąd uciekłem w kierunku Zalewu Zembrzyckiego, gdzie ludzi wcale nie było mniej, ale dało się jechać. Wzdłuż zalewu jest przyzwoita DDR. Wzdłuż Bystrzycy i urokliwej Kosarzewki dojeżdżam do Bychawy, gdzie robię zakupy w otwartym sklepie- dziś 1 maja. Zaczyna się teren, jaki ciężko zobaczyć na Mazowszu. Lekko pofałdowany, lecz nie męczący podczas jazdy. Zatrzymując się w Żulinie, przy drewnianym kościółku zastanawiam się czy warto dziś dojechać do Chełmu, z którego szybko musiałbym się ewakuować, by jeszcze przed zmrokiem rozbić obóz. Postanawiam zboczyć lekko z wcześniej ustalonej trasy i pierwszy raz w życiu zobaczyć "piramidę" a dokładnie Wieżę Ariańską pod Krynicą. Nie zdążę dziś podjechać do ruin zamku w Krupem, także wracam i rozbijam się pod Ostrą Górą. Świetne widoki, zaskoczony jestem tym, że tu takie wzniesienia są.
2 maja zwijam obóz i jadę zrobić fotkę ruin we wspomnianym Krupę. Dziś trochę wieje, ale i tak jest wystarczająco ciepło na krótki rękawek i spodenki. Po 12 jestem na Chełmskim rynku- pod studnią. W Chełmskim Parku Krajobrazowym znakowanym szlakiem docieram do rzeki- Uherki. Na jej drugą stronę prowadzi "most" z jednej deski. Sam przeszedłem po niej bez problemu, chociaż trochę się chybotała. Jednak z rowerem z przymocowanymi bikepacking'owo sakwami byłby problem. Stwierdziłem, że za dużo zachodu i wróciłem- może kilometr, do ubitej, szutrowej drogi przeciwpożarowej, biegnącej przez park. Przez Wole Uhruską i Sobiborski Park Krajobrazowy docieram do Poleskiego Parku Narodowego. Szlakiem Metiulka przecinam park. Maj- chyba idealna pora na bycie w tym parku. Rechot żab, klekot bocianów oraz wszechotaczająca zieleń. Zbliża się mrok, opuszczam Poleski Park Narodowy i rozbijam obóz w przylegającym Poleskim Parku Krajobrazowym.
3 maja przez Park Krajobrazowy Pojezierze Łęczyńskie i Nadwieprzański Park Krajobrazowy dojeżdżam do Kozłowieckiego Parku Krajobrazowego, przez który poprowadzona jest asfaltowa droga( zdj.) z zakazem ruchu dla aut- bajka. Kończą się parki a dzień jeszcze długi, więc nie jadę do Lublina a przez Puławy do Dęblina. Tu kończy się majówka. Wsiadam w pociągu Kolei Mazowieckich relacji Dęblin-Warszawa Wschodnia-Radom.