Sądecka_seta_odc.1

Od momentu, gdy w moje ręce wpadł w końcu rower szosowy wiedziałem, że ten dzień musi nastąpić. Pierwsza setka na szosie wkradła się w mój życiorys nagle i niespodziewanie. Była efektem pewnego rodzaju splotu zdarzeń, który pozwolił mi wygenerować kilka wolnych godzin.
OK tyle tytułem wstępu.
Wieczorem ogarniam cały sprzęt, a z rana dodaję do niego buffa ze względu na wymowne 10 stopni na termometrze. Trasę zaczynam od zameldowania się na sądeckim „jojku”, gdzie włączam zegarek z GPS i ogień. Lecę wzdłuż Alei (ścieżką rowerową), przejeżdżam pod wiaduktem kolejowym i skręcam w lewo w ul. Kamienna. Tam po minięciu mostu nad rzeka Kamienica czekam tylko na wyjechanie poza miasto co moje ręce poczuły od pierwszych centymetrów po wjechaniu w gminę Kamionka Wielka. Świeżutki nowiutki i równiutki asfalt plus rower szosowy to jest tooo ! Tą ulicą generalnie jedziemy cały czas prosto. Mijamy Kamionkę Małą i Wielką, Królowe Polską i Górną a następnie Boguszę i Binczarową. Wszystkie mijane wioseczki aż do Boguszy to leciutki podjazd, którego nawet nie czuć za bardzo w nogach. Binczarowa to rewelacyjny zjazd w dół i to dopiero na tym zjeździe orientujemy się jak wysoko wyjechaliśmy. Tu uwaga ostatni zjazd nie pozwala cieszyć się prędkością, gdyż praktycznie kończy się na skrzyżowaniu z drogą nr 981. Na tym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i jedziemy prosto w stronę Grybowa. Tam szybkie foto na „rynku”, kierujemy się w stronę Urzędu Gminy, który mijamy i pedałujemy w stronę Siołkowej i Kruzlowej Niżnej. Ten odcinek stanowi leciutki podjazd. Następnie w Krużlowej zaraz za Sanktuarium Przemienienia Pańskiego skręcamy w prawo i lecimy w górę w stronę Mogilna. Po paru chwilach poczujemy nasze nogi, które będą napierać na pedała w celu wyjechania na to cholerne Mogilno . W nagrodę na pierwszym parkingu szybka przerwa batonik, izo, foto i jazdaaa dalej. Po chwili zjazdu zobaczymy drogowskaz na Koniuszową, za którym podążamy skręcając w prawo. Teraz chwila zjazdu po drodze niemiłosiernie połatanej plamami asfaltu co w połączeniu z prędkością roztrząsa moja kierownicę. Na szczęście ten stan rzeczy nie trwa długo. Mijamy Koniuszową i po leciutkim podjeździe dojeżdżamy do skrzyżowania na którym skręcamy w prawo i kierujemy się w dół w stronę Łęki. Tam skrzyżowaniu skręcamy w lewo i zaczynamy pedałowanie w górę mijając Siedlce oraz zaliczając podjazd pod Miłkową. Pod obiektem starej jednostki wojskowej batonik, izo, foto i głęboki wdech przed mega zjazdem z Miłkowej. Zjazd palce lizać  następnie mijamy malowniczą Przydonicę i dojeżdżamy do drogi nr 975 na której skręcamy w lewo w stronę Partkowej – Posadowej. Od teraz na kilka kilometrów lecimy tą drogą mijając Gródek nad Dunajcem (tu obowiązkowa fota z widokiem na Małpią Wyspę) i kierujemy się dalej w stronę Siennej, mijamy Heron Hotel by po chwili zredukować przełożenia w rowerze i rozpocząć ostatni podjazd na trasie. Podjazd z dółu wygląda niepokojąco, ale rozgrzana łydka sprawnie się z nim uporała. Po minięciu szczytu chwile jedziemy prosto, a gdy zauważamy przed nami początek zjazdu odbijamy w lewo w stronę Woli Kurowskiej. Tam najpierw zjazd potem podjazd i na skrzyżowaniu skręcamy w lewo w stronę stadionu Ubiadu (tutaj po spoglądnięciu na zegarek z ilością przejechany kilometrów zaczyna się kombinowanie nad przedłużeniem trasy w celu złamania magicznej setki). Chwilę po minięciu stadionu skręcamy w prawo i znów zmieniamy przełożenie ale teraz na najmniejszą przerzutkę z tyłu, gdyż przed nami rewelacyjny zjazd z Ubiadu mmmm  choć początek zjazdu każe mocno trzymać za kierownicę to jego dolna część pokryta jest świeżutkim asfaltem, który rekompensuje trudy z górnej części zjazdu. Dojeżdzamy do Wielogółow i skrzyżowania z drogą krajową nr 75 tam skręcam w prawo na dosłownie kilkaset metrów, by zaraz za sklepem meblowym „Orion” skręcić w lewo w stronę ścieżki rowerowej VeloDunajec. Sam dojazd od sklepu do ścieżki to jedyny moment na trasie, gdzie nie suniemy po asfalcie tylko gruntowo – kamienistej drodze dojazdowej. No cóż trzeba zwolnic ręce na kierownicy i przejechać jakoś te 200 – 300 metrów. W nagrodę wskakuję na rowerową autostradę, którą objeżdżam Miasto. Z VeloDunajec zjeżdżam na wysokości ulicy Ogrodowej potem ul. Podmłynie przebijam się do Węgirskiej z której po chwili uciekam w ulicę Piramowicza, i po chwili zmykam w ul. Grunwaldzką. Przejeżdżam nią do skrzyżowania z Nawojowską, gdzie skręcam w prawo dojeżdżam do kolejnego skrzyżowania koło Biedronki patrzę na zegarek, kurde żeby stykneło kilosów na tą setkę … hmmm dla pewności lecę jeszcze prosto pod kościół w Zawadzie pod którym skręcam w lewo zjeżdżam w dół w ul. Prusa, nią prosto znów do Alei i prościutko na „jojko”.
Setka pękła wyszło 103 km. Trasa zajęła ok 4 godzin wliczając w to krótkie przerwy. W czasie jej trwania w głowie układałem już kolejną trasę na koleją setke i stąd właśnie nazwa tej trasy, która jednocześnie stanowi zapowiedz kolejnych szosowych setek po asfaltach Sedecczyzny.