Trasa 02_05_2022 13:32

Odległy o 30 lat tętent kopyt podczas kręconych tu scen do "Czarnych chmur" musiał być zupełnie obcym elementem w tym krajobrazie. Już za miesiąc las ozłoci się, jak jesienią 1637 r., gdy zobaczył go biskup krakowski Tomasz Oborski. A zagubiony tu klasztor nazwał Pustelnią Złotego Lasu.

Kameduli wybrali to miejsce, niedaleko Rytwian na świętokrzyskiej ziemi, na swoją samotnię, gdyż od świata oddzielają klasztor nie tylko podwójne mury, ale też rozległa bariera dębowo-bukowa, pocięta gęstym systemem rzecznym.

Głównym fundatorem został wojewoda krakowski Jan Magnus Tęczyński, dla którego przekazanie eremu zakonnikom stanowiło niejako wynagrodzenie za bezpotomne zwieńczenie życia. Starszy od rytwiańskiego jest jedynie klasztor na krakowskich Bielanach, choć to budowa Pustelni Złotego Lasu zakończyła się 20 lat wcześniej niż Srebrnej Góry.

Przechodzimy przez bramę. Za plecami zostaje świat praw ludzkich, hałasu i chaosu. Kameduli prowadzą proste życie, jak zapoczątkował św. Romuald z Rawenny, zgodnie z zasadami: modlitwa, milczenie, samotność. Reguły te odzwierciedlają mury z trzema bramami do klasztoru odgradzające mnichów od świata zewnętrznego.

Nad drugą furtą dwa gołębie piją z jednego kielicha - to herb kongregacji z Camaldoli, symbol jedności z benedyktyńskim pniem zakonu. Przed nami trzecia brama, a za nią serce klasztoru - kościół pw. Zwiastowania NMP. W powietrzu wisi… Samotność? Nie. Cisza i jakaś duchowa energia.

Nad zabudowaniami dominuje skromna świątynia. Blaskiem przyćmiewają ją odnowione pustelnicze domki. Brak tu kontemplujących mnichów, ale Złoty Las wciąż pełni swoją funkcję. Pustelnicy zamienili jednak habity na garnitury i markowe ciuchy. W Rytwianach znajduje się bowiem Relaksacyjno-Kontemplacyjne Centrum Terapeutyczne SPeS. - Naszymi klientami są biznesmeni, ludzie mediów i reklamy, handlowcy. Łączy ich jedno: poszukują spokoju, którego u nas nie brakuje - wyjaśnia ks. Wiesław Kowalewski, tutejszy duszpasterz i dyrektor Centrum.

Bliskość skrótów SPeS i SPA jest uzasadniona. Ten mniej znany oznacza jednak "zdrowie przez ciszę". - To miejsce dla zagubionych w pędzie współczesnego świata. Pracoholików, nałogowych internetomaniaków, wkręconych w tryby wielkich korporacji, uzależnionych od klikających, mówiących, błyszczących dóbr tego świata - wydaje mi się, że oczy księdza Wiesława coraz bardziej mnie świdrują.

Komórka z trudem łapie sieć, dostęp do telewizji i internetu ograniczony. Zamiast tego: szansa spróbowania kamedulskiej diety, masaży, zajęć artystycznych, konsultacji psychologicznych, jazdy na rowerze. Uczestnictwo w mszach nieobowiązkowe.

Kościół z zewnątrz wygląda bardzo niepozornie. Surowy - zgodnie z zakonnymi regułami, szary, nieco odrapany kryje jednak bogate wnętrze. I kilka tajemnic. Jak prawdziwy kameduła. Całe szczęście, że oparł się historycznym zawieruchom. W 1819 r. zaborcy dokonali kasaty klasztoru. Ostatni kameduli opuścili swoją samotnię 6 lat później. Staraniami miejscowych księży oraz rodzin Potockich i Radziwiłłów, nie podupadł zupełnie, jednak pustelnicze eremy i zabudowania klasztorne zostały rozebrane lub zniszczone.

reszta powyższego artykułu: https://podroze.onet.pl/polska/swietokrzyskie/rytwiany-klasztor-pustelnia-zlotego-lasu-historia-ciekawostki/wzh1y8g

start i zakończenie w Golejowie gdzie są bardzo urokliwe jeziorka. Dla lubiących ciszę do odwiedzenia raczej poza sezonem. W trakcie sezonu gwar typowy dla wypoczynku nad wodą. Ucieczkę stanowi okoliczny las gdzie można się schronić i cieszyć urokami przyrody.